Darkitalia: Vitae Proelium Reseña

Reseña publicada en Darkitalia.it el 26 de enero de 2013. Idioma: italiano


Notevole gruppo spagnolo, questi Aura Noctis con Vitae Proelium propogono un Gothic di stampo Neo-classico.

Non mancano pezzi di intensa suntuosità quasi operistica e da “requiem” (Vitae Proelium, Inner Chaos, Amissi, interamente strumentale) che piaceranno a chi già ama Stoa e Die Verbanntenn Kinder Evas, alternati a pezzi più intimisti e minimalisti, (Omnia in anima manent, Un Lugar, e El cantar de las hojas, sorte di ninnananne, la pallida e fragile Dances of the soul, uno dei pezzi migliori dell’album, insieme alla cupissima e drammatica Frater Mortis, arricchita da vocals maschili); a una voce leggermente lirica, se ne contrappone una vibrante tonalità più piene e passionali, dolenti, in cori “quasi gregoriani” al femminile. Ricordano anche gli Elend, nei passaggi più ombrosi (la già citata Frater Mortis o Lautir), ma rispetto a loro sono meno appesantiti e le canzoni sono impostate a derive più dinamiche e soffuse. Arevaci vede l’influsso dei Dargaard/Artesia, con quel suono sospeso in una Terra di Mezzo di secoli ormai lontani; altro pezzo notevole.

In conclusione: gruppo che ha le carte in regola per farsi apprezzare; non saranno famosissimi, forse “penalizzati” dalla provenienza geografica “così distante dalla Mecca tedesca” ma meritano l’ascolto, malgrado non propongano nulla personale o “rivoluzionario”, limitandosi a seguire i canoni del genere.

La letra capital: Vitae Proelium Reseña

Reseña publicada el 27 de diciembre de 2012, en La letra capital, sobre Vitae Proelium. Idioma: castellano.


Tras el indiscutible aldabonazo que supuso Itineris I en la escasa escena patria (sí, pese a que un alto porcentaje –tal y como está el patio- se muevan en las mismas aguas que los del aura nocturna, la cantidad y calidad de grupos oscuros en España sigue a años luz de la de otros países), el lanzamiento de Vitae Proelium tenía pinta de caramelo envenenado. Ya sabes, aquello del segundo disco (que se supone el más difícil); aquello de la dificultad de la segunda sorpresa; aquello de la imposibilidad de causar una segunda buena primera impresión… un largo etcétera de lo que los cursis llaman hándicaps. Por fortuna, el abajo firmante no participaba de ninguna de las sospechas. Sabía de las cualidades del ahora (más o menos, Pilar Molina y Olga B. García están bien acompañadas) quinteto. Sabía de la adición de un oboe –la participación de Carmen R. Revuelta es muy destacable- en algunas canciones, sabía del aumento de las percusiones (las manos de largos dedos de Fernando O. Paíno) que sin duda otorgarían mayor riqueza en las texturas, sabía de la capacidad compositiva, del buen gusto… insisto en que no había lugar a sospechas.

Aún así, cuando escucho por vez primera un disco (más si conozco a los autores, más si las expectativas son altas) no puedo evitar los nervios. Y éste no iba a ser excepción. Con la entrada de vientos en el Windtro que abre el CD (gran título) los nervios se van soltando. Ya ese tema instrumental apunta lo que luego será un hecho: que la aportación del oboe y el mayor número de sonidos de flauta (Rubén G. gana peso respecto de los discos anteriores) enriquecen melódicamente lo que ya era rico en sí mismo. Y a partir de ahí, todo es ya hacia arriba, algún toque darkfolero menor por allí (esa percusión en Amissi, los arreglos en Frater Mortis…), algún cello especialmente sublime, el impresionante piano (bastante clásico) de Lautir, las voces tan bellas –un acierto la colaboración de Blanca García en Omnia In Anima Manent-, las flautas tomando protagonismo (Verna o Arevaci –recuperada para la ocasión del del Kaelia de Zevlagh, ha ganado con la recuperación enjundia y peso, aunque la composición ya era más que buena- son muestras de ello). Es difícil para mí quedarme con una canción u otra, es complicado porque no sabría qué hacer, cuál escoger. Me gustan (mucho) las citadas, pero también me gustan (también mucho) las demás. No hay desperdicio, no hay ningún tema que (de ninguna manera) sobre. El trío final (Un Lugar, Quimera y Omnia In Anima Manent) no lo permite “rematando” un segundo disco que supera con creces (y era francamente complicado) lo anterior. Poco importa que te acerques al grupo desde el gusto neoclásico, desde el folk o simplemente desde el gusto puro por la música bien hecha. Da lo mismo, porque estoy seguro de que el estilo es lo de menos. Decía al principio que Itineris I había sido un aldabonazo, Vitae Proelium tira la puerta y demuestra que si decimos que Aura Noctis es –ya, ahora, a día de hoy- una de las más sólidas realidades del género (trascendiendo además cualquiera de los comúnmente citados al referirse a ellos), no podemos estar equivocados. Puedes comprarlo (y ratificar lo leído) en Rara Avis o a través del propio grupo (http://auranoctis.bigcartel.com/).

Por AVATAR a las 19:36 28/12/12

Darkentries.be

Referencia publicada en Darkentries.be el 27 de diciembre de 2012, sobre Vitae Proelium. Idioma: holandés.


Als het over Spanje gaat, denken we gelukkig niet enkel aan rentevoeten, jongerenwerkloosheid en staatsobligaties. Het neoklassieke project Aura Noctis brengt ondanks alle rampspoed een nieuw pareltje uit op 14 januari: Vitae Proelium. De CD komt uit op In The Morningside, het label van geestesverwanten Trobar de Morte. Het oorspronkelijke duo Pilar (cello en zang) en Olga (piano en zang) wordt op deze CD begeleid door drie extra muzikanten op fluit, oboe en drums. Het hemelse resultaat kan je je al even laten welgevallen via onderstaande clip.

Vitae Proelium a la venta

Tracklist:
1. Windtro
2. Vitae Proelium
3. El Cantar de las Hojas
4. Inner Chaos
5. Dances of the Soul
6. Amissi
7. Frater Mortis
8. Lautir
9. Arevaci
10. Verna
11. Un Lugar
12. Quimera
13. Omnia in Anima Manent


Disponible en:
Equilibrium, Steinklang, Bandcamp (digital), Tipo, Diskpol, Rara Avis.

Publicación: diciembre de 2012.

Line-up:
· Olga: piano, voces, composición, arreglos
· Pilar: cello, voces
· Rubén: percusión, flautas, voces
· Fernando: percusión
· Carmen: oboe

Grabado y mezclado por Aura Noctis entre jul-oct 2012. Masterizado a principios de noviembre por Frederic Chaplain. Editado por In The Morning Side Records. Diseño gráfico por Phlegeton Art Studio. Imagen frontal basada en la obra “Hope” de G.F.Watts.

Directo en Wave Gotik Treffen (Leipzig)

Aquí algunas fotos de nuestra actuación en el Wave Gotik Treffen, en Leipzig, el 27 de mayo de 2012: